​​​​​​​เรื่องเล่าผี^^

[kaizas]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความแก่นแก้ว แล้วก็ค่อนข้างจะดื้อ กระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานศึกษาที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า และก็แก่ไม่น้อยกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่ไปที่มาอย่างนาน ก็เลยไม่ฉงนใจที่จะมีเรื่องร้อนๆแบบงี้ เกิดขึ้นแม้กระนั้นไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งหมดของสถานที่เรียน ถูกเก็บเอาไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องเว้นแต่เครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู ตกแต่งอยู่ ที่ผนังคงจะแทบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งคนไหนที่เป็นอาจารย์สายการเล่าเรียน หรือไม่ใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งคนใดกันที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้ในทันทีว่า ห้องเหล่านี้มีพลังงาน บางสิ่งบางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างรู้กันดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่ากลัว เป็นอันมาก แม้กระนั้นดูเหมือนว่าด้วยความรั้น ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ กลายเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก สหายหรือมาพูดเล่าเกินจริง กระทั่งไม่ได้คิดอะไรล้นหลามนักนั่นเอง


แต่ว่าแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบโรงเรียนได้จัดการ ปิดสถานศึกษาไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนพ้องๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้ทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้ต้องนั่งคอยครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

เราอีกทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ข้างในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่ว่าเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกอัดเทปเอาไว้ แล้วก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ในทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนตอนเวลาเย็นที่เงียบสงัดของสถานที่เรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงแล้วก็เริ่มน่าขนลุกขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับสหายๆต่างทุกคนเงียบกันหมด และก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนผู้หญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว และร้องไห้ในทันที และก็ผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และก็ได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้าประกันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น รวมทั้งรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่สามารถที่จะชี้แจงได้ เรื่องเล่าผี

แต่ด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูอย่างกับว่ายังคงตลกโปกฮา กับเพื่อนเพศหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายก่ายกองนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรอย่างงี้ หรือ โลกสวยจำนวนมาก นักผมเลยบอกสหายไปว่าช่างเถิดหรอกพวกครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เนื่องจากห้องประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบและเปลี่ยวมากมายนั่นเอง เล่าเรื่องผี

แต่ว่าดูท่าบรรยากาศจะมิได้ดีขึ้นเลย เพื่อนฝูงๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้และก็สั่นกลัว รวมทั้งผมก็คิดในใจว่า เพราะอะไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ด้วยบรรยากาศ ก็อาจเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นอาจไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเช่นเดียวกัน 

แต่ต่อไป โดยประมาณ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่พวกเราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องแล้วก็ด้วยความตกใจ และประตูห้องเปิดออกมาถึงแม้ว่าไร้คนอยู่ข้างในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็ไม่เห็นคนไหนอยู่ด้วย สิ่งเดียวกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดพบต่างโหวกเหวกโวยวาย และกรีดร้องกันด้วยความหวาดกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว และผมเป็นคนเดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้เห็นอะไรแต่ว่าอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างไม่ต้องสงสัย แล้วก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีดร้อง และดังทั้งสถานที่เรียน จนถึงทำให้พวกอาจารย์รวมทั้งคุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแล้วก็เราก็ได้ ทำเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง จนถึงทำให้คุณครูที่สถานศึกษานั้น ต่างมองหน้ากันแล้วก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยววันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญใหญ่กันเลยดีกว่า...

ต่อไปพวกเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าหากเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที รวมทั้งจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้อาจารย์จะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และไม่ยอมรับครูอย่างฉับพลันหรือรวมไปถึงการขนย้าย หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จึงควรไปกันทีละคนไม่ใช่น้อยอีกด้วย 

หลังจากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างแน่แท้ เนื่องจากสหายกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง รวมทั้งเรื่องนี้ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องเล่าผี