ก่อนจะยื้อใครบางคนไว้อย ากให้ทดลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความสัมพันธ์ต่างๆไว้ กระทั่งท้ายที่สุดก็ยอมปล่อยไป เพราะมันอาจมีแต่พวกเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างเหมือนเดิม

"ในขณะ ที่พวกเราพย าย ามทำให้ รักครั้งนี้อยู่ต่อไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักครั้งนี้มันจบลงเช่นเดียวกัน"


‪ความเกี่ยวข้องที่สวนกัน มันก็เปรียบ เชือก ที่ต่างข้างก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "คนที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "ผู้ที่พร้อมจะไป" เนื่องจากว่าทุกคนมีเห เหม็นตุผล ที่จะดึงมันก็เลยส่งผลให้เกิดการแข่งขันชิงชัย

‬ ‪หลายๆคนคงจะคิดซินะว่า ผู้ใดกันแน่ที่ดึงเชือกเข้ามาตนเองได้มากทุกๆที่สุดจะเป็นฝ่ายชนะ

ถูกคนที่ชนะคนเป็นที่ดึงเชือกเข้าพบตัวเองได้มากที่สุด นั้นก็คือผู้ที่พย าย ามทำตามเห เหม็นตุผลตนเองได้

แต่อย่ าลืมมองกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งเ ลื อ ดและก็แผลจากดึงสิ่งที่เราทำ

‪เรื่องนี้สอนให้ทราบดีว่า มันไม่จำเป็นหรอกว่าพวกเราจะเลิกร้างเพราะเหตุใด ถ้าการที่เรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางครั้งอาจจะเจ็ บกว่าการปล่อยเขาไป ด้วยเหตุดังกล่าว


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดียิ่งกว่าจบเรื่อยๆไม่จบสักที เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันไม่มีความสุขหรอก‬


เห ตุที่คนเคยรักกัน คบกันมานับเป็นเวลาหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะเหตุใดจึงหมดเยื่อใยเร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามว่า อย ากรู้จังเพราะเหตุใดคนเคยรักกัน คบค้าสมาคมกันมานานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

เพราะอะไรก็เลยหมดเยื่อใยเร็วปานนั้นไม่คิดถึงอดีตกาลที่รวมฝ่าฟันมาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

ถ้าเกิดคนธรรมดาปกติ ที่ยังมีความรู้สึกทางดีมากยิ่งกว่าวิชาความรู้ด้านไม่ดี เขาจะนึกถึงอดีตกาลที่มีเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นค่าตราบจนกระทั่งจะมีทุกๆวันนี้ แม้จะอิดหนาระอาใจ หงุดหงิดรำคาญพวกเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตที่คอยเฝ้านึกถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแม้กระนั้นถ้าคนที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที นั่นก็เนื่องจากว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มากมาย

เป็นชนิดอ่อนแอทางใจต้องการหนีไปให้พ้นๆจากสภาพที่เป็นอยู่

ไม่ต้องการรับรู้ความรู้สึกของพวกเรารวมทั้งคนที่อยู่รอบข้างว่าทุกข์ทรมานแสนสาหัสจากผลของการกระทำของเขามากมายเพียงใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตกาลไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักเราหรอก คนอย่างงี้เขารักตัวเองมากเกินกว่าจะแคร์ความรู้สึกคนที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่เห็นทางที่จะไปรวมทั้งดำเนินชีวิตอยู่กับพวกเราได้

เขาก็เลยไปแบบไม่หลงเหลือสายสัมพันธ์อะไร ถึงแม้บางทีมีลูกสอง สาม ไม่ถามหา ไม่ส่งเสี ยก็มองเห็นได้บ่อยครั้ง


และก็มักหาข้ออ้างส่งเสริมให้ตนเองผิดน้อยลงด้วยการโยนความผิดพลาดให้พวกเราก็ได้

คนอย่างนี้จำเป็นจะต้องปล่อยไปมากกว่ามาอาลัยอาวรณ์ เพราะเหตุว่าเขามิได้คู่ควรกับเราแม้แต่น้อย

มันบางทีอาจจะโชคดีกับพวกเราก็ได้เพราะเหตุว่าพวกเราได้เห็นตัวตนที่จริงจริงของเขา หากแม้อดีตกาลจะร่วมสร้างต่อสู้

ปัญหาปัญหา แม้กระนั้นพอเขารวยลืมหน้าอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตผู้คนถ้าทำความดีมากพอย่อมได้รับประทานผลเงาะ ถ้าหากมีคุณความดีไม่พอย่อมได้กินแต่เปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสชาติมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

คนเราตอนนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนถึงลืมจิตใจ คุณงามความดี ใครเลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

ผู้ที่ไม่ดี ไม่มีทางอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเพราะเหตุว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของพวกเรามารักตนเองและครอบครัวดีกว่าแล้ววันหนึ่งพวกเราจะขอบคุณมากเขาที่ทิ้งไป
คนหมดใจ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/