[การใช้ชีวิต]

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของมนุษย์ ที่มีความสุชได้ ขั้นตอนแรกเราต้องสร้างเบื้องต้น ของการมีสุขภาพ

ที่ดีไว้ก่อนอาจกล่าวได้ว่า เมื่อสุขภาพร่ า งกายของเรานั้น แข็งแรงอารมณ์ย่อมผ่องใส ทำให้พวกเรามองโลกในแง่ดี


การที่สุขภาพแข็งแรง จะมีผลให้พวกเรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ าง ในสิ่งที่พวกเราต้องการทำ


ค่ะเราจะต้องรู้จักที่จะรักตัวเอง อยู่ตามลำพังคนเดียวใหเ้มีความสุข เพราะถ้าเกิดวันใดวันหนึ่ง

ที่คนข้างไม่ได้ใส่ใจ คุณดังเดิม ไม่ต้องการที่จะอยากที่จะเดินร่วมทางกับคุณ

ไม่ต้องเสียใจไปเพราะเหตุว่าต่างข้างต่างเลือกทางเท้าเป็นของตนเองกันทั้งหมด ชีวิตของผู้คนแตกต่างกัน

ไม่มีผู้ใดที่จะสามารถเดินเคียงข้างคุณ ไปสุดจุดหมายปลายทาง อย่ าให้คนนึงเปลี่ยนเป็นทั้งหมดทั้งปวงของชีวิตคุณความซาบซึ้ง

ที่มีทดแทนความผูกพันไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้า

มนุษย์เราทุกคนจำต้องทำความเข้าใจที่จะยิ้ม หากว่าในใจของเราจะเจ็บ ไหนก็ตามมนุษย์ทุกคน


ล้วนมีความเห็นแก่เฒ่าอยู่กับตัวเอง อย่ าไปมุ่งมาดว่าคนไหนกันแน่ เขาจะดีกับตัวคุณไปกระทั่งตลอด


ตัวคุณเองควรจะฝึกฝนยิ้มบ่อยครั้ง แล้วก็ทิ้งสิ่งที่ทำให้ท่านไม่มีความสุขการ

อยู่ร่วมกันกับคนอื่นๆในสังคมนั้น พวกเราอาจจะมีบ้างที่ต้องกระทบกระทั่งกับคนอื่นๆอยู่บ้าง

ถือได้ว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่ว่าพวกเราจะต้องรู้จักดูใจตัวเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน

นั้นนำมาพร้อมความโกรธเคือง เ ก ลี ย ด กัน ใครอื่นบางทีอาจจะไม่สบอารมณ์พวกเรา โกรธเ ก ลี ย ด เราได้

แต่ว่าพวกเราจงหยุดสติเตือนสติตนเอง อย่ าโกรธ ดุด่าว่ากล่าวคนใดก็พอเพียง อย่ าเลือกคบคนเพียงแต่เค้าหน้าคนสวย

ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิ สั ยดีเหมือนรูปร่ า งเค้าหน้า คนปัจจุบันนี้ถูกใจมองดูกัน

ข้างนอก เราจำเป็นต้องรู้จักมองดูให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงแล้วเขาเป็นคนอย่ างไร

ไม่มีอะไรเหมือนเดิม จงเข้าใจธรรมชาติมนุษย์ และก็โลกของพวกเรา ทุกสิ่งทุกอย่างทุกอย่ างล้วนเปลี่ยนไปในทุกเมื่อ

ทุกนาที ตามระยะเวลา อย่ าเอากรรมวิธีเก่า มาจัดการกับปัญหาใหม่แน่นอน

คนสองคนรักกันอาจจะมิได้อยู่ด้วยกันตลอดระยะเวลา อย่ ามัวแต่ร้องไห้

อย่ าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของคนเรา จำเป็นต้องเดินต่อไป ด้านหน้าด้วยตัวของพวกเราเองกำแน่นมากเท่าไรก็สูญเสียมาก

ลองให้คุณนั้นคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นทรายก็จะตกออกจากมือมาก เหมือนกับคนที่เรากำแน่นเท่าไรนั้น

เขาก็จะพย าย ามที่จะออกมาจากพวกเราไป เนื่องจากว่าความอึดใจควรถนอมน้ำใจต่อกันจะดีกว่าค่ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกหดหู่อย ากร้องไห้ ก็ร้อง

ออกมา แม้กระนั้นเมื่อร้องจนกระทั่งพึงพอใจแล้ว ก็ต้องลุกขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในภายภาคหน้าอย่ าท้อ ยุคนี้จะต้องสตรองให้ถึงที่สุดค่ะ สู้ไปพร้อมกัน

สุดท้ายนี้ผู้ที่เป็นห่วงเราเยอะที่สุดไม่ว่าเรานั้นจะทุกข์จะสุข เราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอก็อาจจะไม่ใช่คนใดกันเลย

บิดามารดาของพวกเรานั้นเองค่ะ บิดาและก็แม่คือคนที่ปรารถนาดีต่อคุณมากที่สุดอย่ าคิดถึงท่านทั้งสองเฉพาะ ในขณะที่ขาดเงิน ในสายตาของบิดามารดา

ตัวคุณเป็นเด็กอยู่เสมอเวลา ถ้าจะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนรำลึกถึงพวกท่าน

ให้ดีเสียก่อนที่จะลงมือกระทำลงไป เนื่องจากผู้ที่จะเสียใจสูงที่สุดนั้นก็ต้องเป็นท่านทั้งคู่อย่ างแน่ๆค่ะ
ชีวิตสุขภาพดี
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13241/