จะเปิดเทอมสุดแต่กลัวโดนบูลลี่
เราเป็นคนที่ขาดความเชื่อมั่นในตนเองในเรื่องใบหน้ากับบุคลิกน่ะค่ะ แล้วตอนช่วงมัธยมเราไปเจอสถานะการณ์นึงที่มันทำให้เราขาดความเชื่อมั่นในตนเองไปเลยจนบัดนี้ก็ยังมีความรู้สึกว่าไม่สามารถเรียกมันกลับมาได้
ตอนม.ต้นพวกเราก็มีความรู้สึกชอบแล้วก็รู้สึกสนใจในตัวผู้ชายคนนึงพวกเราก็ให้เพื่อนฝูงของหวานเอาของขวัญไปให้เขาบ้างเราไม่กล้าให้ต่อหน้าเนื่องจากกลัวโดนไม่ยอมรับค่ะ55555555555 จนกระทั่งเพื่อนทดลองให้พวกเราทักไปคุยกับเขามองมั้ยชอบเขาขนาดนี้จะต้องทำอะไรซักอย่างบ้างพวกเราก็โอเคทดลองทักไปคุยจากที่เพื่อนฝูงบอก
เขาก็ตอบเราค่ะดีใจมากที่ตอบแม้กระนั้นเขาก็ยังไม่รู้จักว่าพวกเราเป็นคนไหนกันคุยไปเรื่อยๆทดลองถามว่าเขาถูกใจคนแบบไหนเขาบอกเขาชอบคนงาม
เราก็โอเคอาจหมดสิทธิ์รวมทั้งพยายามตัดใจแต่ว่าก็ยังให้ขนมซื้อของให้เขาอยู่เพราะเหตุว่าเขาก็ยังไม่ทราบว่าไอของพวกนี้มาจากใครกันแน่
แม้กระนั้นเพื่อนพ้องเขาคงจะมีความเห็นว่าพวกเราฝากเพื่อนพ้องไปให้ก็เลยทราบว่าของพวกนั้นมาจากเราเขาก็เริ่มแซวเรากับผู้ที่พวกเราถูกใจในเวลานั้นพวกเราสะดุ้งมากจิตใจตกไปอยู่ตาตุ่มพอหันไปมองหน้าเขาเป็นเขาก็หน้าเสียพวกเรายิ่งรู้สึกไม่ดีไปกันใหญ่แบบเขารู้สึกแย่ที่พวกเราไปถูกใจเขาหรือไม่ถ้าเกิดพวกเราสวยแบบที่เขาถูกใจสีหน้าท่าทางเขาน่าจะดีมากกว่านี้
ต่อจากนั้นเราก็เลิกทำทุกๆอย่างไม่จ่ายตลาดให้ไม่พากเพียรทักไปคุยเดินหลีกเลี่ยงหน้าสุดชีวิตเพราะเหตุว่าไม่อยากทำให้เขาอึดอัดตอนมองเห็นเขาทำหน้าแบบนั้นพวกเราเสียใจมากมายๆเลยค่ะที่ผู้ที่เราถูกใจต้องมารู้สึกไม่ดีด้วยเหตุว่ามีคนแบบพวกเราไปชอบ
หลังจากนั้นชอบคนไหนกันพวกเราก็ไม่ไปคุยกับเขาเลยค่ะไม่ทำอะไรที่แสดงออกว่าชอบหรือคนสนในตัวผู้ที่ถูกใจเลยไม่อยากที่จะให้มันเกิดเหตุการณ์แบบเดิมอีก
บางครั้งมันก็แอบเสียดายที่ไม่ได้เขาไปคุยทักหรือทำความรู้จักทั้งๆที่พวกเราชอบเขามากมายขนาดนั้น
เลยอยากให้เข้ามาแชร์การผลิตความมั่นใจในแบบของทุกคนอะค่ะเผื่อเราจะได้นอนก้นจากความเห็นจากทุกๆคนแล้วไปประยุกต์ จะได้มีโอกาสมีคุยโวนได้คุยกับผู้ที่ถูกใจบ้าง5555555555


[url=https://storyserviceforyou.wordpress.com/]storyforyou[/url]