มีเทียนอยู่ 4 เล่ม และก็กำลังจะดับลง

บรรย ากาศในห้องนั้น เงียบจนได้ยินเสี ยงเทียนทั้ง 4 คุยกัน

เทียนเล่มที่ 1 ได้เอ่ยว่า

โลกพวกเราเอาแต่แก่งแ ย่ ง ชิงดี ชิงเด่น กันไปๆมาๆผู้คนคิดแต่ว่าจะเบียดเบียนกัน ไม่มีผู้ใดคิดจะปกป้องรักษาฉันเลย

ในฐานะที่ฉันเป็นเทียนแห่งสันติภาพ ก็อาจจะจำต้องจากไปแล้วและแล้วเทียนเล่มที่ 1 ได้ ดับลง

เทียนเล่มที่ 2 ก็ได้เอ่ยว่า

ฉันเป็นเทียนที่ความเลื่อมใส คงจะหมดประโยชน์ที่จะส่องสว่างถัดไปแล้วสินะ

คนไม่มีความเชื่อใจกันแม้แต่น้อย จากนั้นสายลมได้พัดเทียน เล่มที่ 2 ดับลงไป

เทียนเล่มที่ 3 ได้เอ่ยว่า

แล้วก็ฉันเป็นเทียนแห่งความรัก ในทุกวันนี้ ผู้คนกลับเอารักออกไปจากหัวใจปราศจากความรักอันบริสุทธิ์ให้แก่กัน

มีเพียงความคิดเห็นแ ก่ตัวไม่มีผู้ใดรู้เรื่องความสำคัญของฉัน ฉันก็อาจไม่มีกำลังพอที่จะส่องสว่างถัดไป


และก็แล้วเทียนเล่มที่ 3 ก็ดับลงแต่ยังไม่ทันที่เทียนเล่มที่ 4 จะได้เอ่ยเลย ก็มีเด็ กน้อยเปิดทางเข้ามาในห้อง

ได้เห็นเทียนอีกทั้ง 3 เล่มดับลง เด็ กน้อยก็ร้องให้

เทียนเล่มที่ 4 ก็ได้เอ่ยขึ้นว่า

"อย่าได้เสี ยใจไปเลย เพราะฉันเป็นเทียนแห่งความคาดหมายแล้วก็ฉันยังส่องสว่างอยู่ หยิบฉันขึ้นมา แล้วจุดที่เทียนทั้งยัง 3 เล่มสิ"

เมื่อเด็ กน้อยนำเทียนที่ความหวัง จุดไปที่เทียนอีกทั้ง 3 เล่มนั้น

เทียนแห่งสันติ เทียนแห่งความเชื่อ และเทียนแห่งความรัก ก็ได้สว่างขึ้นอีกที


โน่นเป็นเพราะความมุ่งมาด ที่ทำให้ชีวิตยังมีความหมายเพราะความปรารถนาทำให้คนที่ป่ ว ยป่วยหนัก ยังสู้เพื่อมีชีวิตต่อไปได้


ด้วยเหตุว่าความมุ่งมาด ทำให้ผู้ที่กำลังพบเจอกับปัญหา มีกำลังใจยืนหยัด มั่นคงอยู่ได้

เพราะฉะนั้น เมื่อใดก็ตามที่มีใครสักคนเล่าความคาดหมายให้ฟังขอให้รู้ดีว่านั่น บางทีอาจจะเป็นเสมือนเทียนเล่มสุดท้าย

และมันอาจเป็นความหวังที่มากไป กว่าเพื่อตัวของเค้าเองหน้าที่พวกเรา ไม่ว่าพวกเราจะช่วยได้ไหมนั้น อย่าไปดับความปรารถนา

หรือความฝันผู้อื่นเขา จงช่วยกันรักษาความมุ่งมาดของทุกๆคน ไว้

เนื่องจากว่านั่น มันบางทีอาจเป็นความหวังในที่สุดของเขาก็เป็นได้ต้องเป็นความหวังแล้วก็กำลังใจให้แ ก่คนที่พวกเรารักรวมทั้งบุคคลรอบกาย

ต้องอย่าได้ทำล ายความหวังของใครต่อใคร เนื่องจากว่ามันบางทีอาจเป็นอย่างเดียวที่เขามีอยู่

ชีวิตของผู้คนก็ไม่ได้มีความแตกต่างจากแสงเทียน ย่อมมีตอนที่รุ่งโรจน์ราวแสงเทียนที่ส่องประกายสว่างจ้า

แต่เมื่อใดที่ชีวิตจำต้องตกอั บก็เหมือนกับแสงเทียนที่เริ่มหมดแร งพร้อมด้วยน้ำตาเทียนที่เริ่มพรั่ง

สังข ารเปรียบได้กับกับก้านเทียนที่ย่อมมีวันหลอมละลายไปตามแสงเทียนที่ส่องนำทาง

ย ามใดที่แสงเทียนยังมีแร งก็ทำให้ความประพฤติปฏิบัติที่เกิ ดขึ้น

ส่งผลลัพธ์ตามมา ไม่ว่าจะเป็น ก ร ร มดี ก ร ร มชั่ ว ย่อมจะประจำตัวตนจวบจนกระทั่งแปลงเป็นควันจางๆ

ที่กลืนหายไปกับหมกระทรวงอุตสาหกรรมควั นตามธรรมช าตำหนิ ไ ร้ซึ่งตัวตนที่แท้จริง ไ ร้ซึ่งอั ต ต า ไ ร้ซึ่งสังข ารพี ญ ญ า ณ


รวมทั้งไ ร้ซึ่งอารมณ์ห่วงหาอาลัยสิ่งที่ยังคงเหลือไว้เป็นสิ่งที่เคยทำ รวมทั้งยังมีใครสักคนที่ยังจดจำมัน..

ชีวิตตกอับ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12889/